12 februari 2016

Afscheidsbrief van Duumke en Pietsie

 

Sinds een aantal dagen wonen we in Gouda. Daarvoor moesten we eerst  heel lang in een mand mee in de auto. We waren wel wat nerveus, ook toen we in het nieuwe huis aan kwamen. Daarom zijn we nog maar even in de mand blijven zitten. Maar ja, we zijn wel erg nieuwsgierig, dus lang hielden we dat niet vol. Als we dachten dat de nieuwe baasjes niet keken, kwamen we uit ons mandje en liepen we stiekem de trap een paar treden op. Uiteindelijk werden we gesnapt en zijn we het mandje maar niet meer in gegaan. Na wat wennen vinden we het hier best heel leuk. Lekker eten, eigen kamer, grote klimpaal waar we onze nageltjes aan kunnen scherpen en waar we op kunnen zitten om naar buiten te kijken.

Onze ontdekkingsreis zijn we voorzichtig begonnen, maar inmiddels lopen we door het hele huis en we hebben al heel wat afgestruind in huis. Trap op, trap af, overal een beetje kijken en snuffelen. En dat maakt behoorlijk hongerig, dus het is iedere keer ‘aanvalluh’… En af en toe vallen we gewoon op de trap in slaap. De trap is lekker zacht en we kunnen dan naar beneden en naar boven gluren. Dan kunnen we precies zien of de nieuwe baasjes  naar ons kijken en of ze met wat lekkers komen. Ook is de trap een leuke schommel, met onze voorpootjes aan een traptree hangen en dan lekker gaan. Als de nieuwe baasjes ons aaien en met ons kroelen, zetten we ook onze ‘motortjes’ aan. Dat doen we ook als we ’s avonds bij hen op schoot klimmen. Weten zij ook dat we dat fijn vinden. 

We hebben het reuze naar ons zin gehad in Middelburg, maar het lijkt net of we hier al heel lang wonen. We vinden het hier gewoon fijn en in Middelburg kunnen nu andere kleine katjes groter groeien. Wij zijn in ieder geval heel blij geweest met alle zorgen en aandacht die wij van iedereen in de afgelopen weken hebben gekregen. Heel veel dank hiervoor en voor iedereen een hele dikke knuffel. En, als jullie in de buurt van Gouda komen dan mogen jullie altijd bij ons komen kijken.

Duumke en Pietsie